Polityka amerykańska jest kontynuacją wojen Izraela na różne sposoby

Clauswitz, Trump i Soleimani

XIX-wieczny filozof wojskowy Carl von Clausewitz zauważył, że wojna jest kontynuacją polityki na różne sposoby. Jest to trafny opis irańskiej strategii wojskowej i spraw geopolitycznych. Jest to zgodne z uzasadnieniem, które kierowało generałem Qasem Soleimani przez ostatnie dwie dekady.

Jak znakomity strateg wojskowy Soleimani zrozumiał, że odległość od A do B niekoniecznie jest identyczna z odległością od B do A. Iran i Izrael nie mają fizycznej granicy, Teheran i Tel Awiw są oddalone o około 1000 mil. Pomimo nieustępliwych pogróżek Izraela na atak na Iran, nigdy nie było jasne, czy Izrael ma zdolność wojskową do spowodowania znacznych szkód w Iranie.

Nie jest jasne, w jaki sposób izraelscy piloci powinni pokonywać dystans i latać niezauważeni nad Jordanią, Syrią lub Irakiem. Gdzie lub w jaki sposób samolot izraelski mógłby zatankować i tak dalej. Izraelowi nie udało się rozwiązać tej logistycznej zagadki wojskowej.

Ale dostatecznie sprytne było zrozumienie, że popchnięcie Ameryki do całkowitego konfliktu z Republiką Islamską może stanowić rozwiązanie tej zagadki. Pomimo konkurencji (z Wielką Brytanią, Francją i Niemcami) USA są najbardziej podporządkowaną kolonią Izraela. Od lat z radością poświęca synów i córki na ołtarzu syjonistycznym.

Generał Soleimani opracował genialną taktykę wojskową, aby przeciwdziałać zarówno planom amerykańskim, jak i izraelskim; chociaż Izrael nie dzieli granicy z Iranem, Iran z pewnością dzieli granicę z Izraelem. Wdrożenie irańskich strażników rewolucji wraz z lokalnymi bojownikami pro irańskimi w obszarach konfliktu pozwoliło Soleimani okrążyć państwo żydowskie w murze silnego oporu.

Regionalni sojusznicy Iranu są doskonale wyszkoleni, mają ideologiczną i religijną motywację, a ich zaletą jest bogaty irański arsenał balistyczny i technologia, które mogą doprowadzić do śmierci Izraela w konflikcie.

Od pewnego czasu elity wojskowe i analitycy Izraela musieli zaakceptować fakt, że w kontekście takiej wojny z Izraelem w Iranie Iran wraz ze swoimi regionalnymi sojusznikami jest w stanie wystrzelić tysiące pocisków balistycznych, pocisków wycieczkowych i precyzyjnych pocisków kierowanych na Izrael. Taki rozwój wydarzeń może zniszczyć izraelskie miasta za kilka dni.

Podobną taktykę zastosował generał Soleimani przeciwko amerykańskim siłom zbrojnym w regionie. Iran może nie mieć granicy z USA, ale pro irańskim bojownikom irackim udało się otoczyć i nękać siły amerykańskie w Iraku. Iran dominuje także najbardziej strategiczne przełęcze w Zatoce Perskiej przez szyickie bojówki w Jemenie.

Wczorajszy irański atak na amerykańskie bazy lotnicze pokazał, że najwyżsi przywódcy Iranu zinternalizowali filozofię Clausewitz. Atak został zmierzony. Skierowany był do amerykańskich obiektów wojskowych i, zgodnie z doniesieniami, ukierunkowanych pasów startowych i pustych obiektów.

Jednak atak został przeprowadzony z terytorium irańskiego i został otwarcie zgłoszony przez reżim irański. Skutecznie przekazywał irańską determinację i stanowczość. Zostało jednak zmierzone na tyle, aby dać Administracji Trumpa możliwość zejścia z drzewa, które nierozsądnie wybrał, chociaż dało też administracji wystarczającą ilość liny do zawieszenia się, jeśli nalega na to.

Konflikt USA z Iranem jest szczególny; jest irracjonalny, może nawet graniczyć z szaleństwem. Ameryka nie jest już uzależniona od ropy w Zatoce Perskiej. Jego ogólna strategia w regionie była daremna i samobójcza. Irak chce wycofania amerykańskiego wojska

W Syrii siły amerykańskie zostały pokonane. Rosja dba teraz o to, co w przeszłości Ameryka uważała za nadzór, a w praktyce nigdy tego nie robiła. Można się zastanawiać, co Ameryka robi w Iraku lub w Syrii? Gdzie to wszystko prowadzi?

Liczne badania naukowe wykazały, że amerykańska polityka zagraniczna jest zdominowana przez lobby Izraela . Dewastująca prawda jest taka, że ​​Ameryka od dziesięcioleci prowadzi wojny Izraela. Do tej pory wiązało się to z walką z niższymi siłami wojskowymi. Ale bitwa z Iranem może okazać się znacznie bardziej skomplikowana.

Dekady sankcji przekształciły Iran w niezależne supermocarstwo technologiczne. Irańska technologia dronów jest co najmniej tak zaawansowana jak technologia Izraela i USA i prowadzi w precyzyjnych pociskach kierowanych i przelotowych. W przeciwieństwie do amerykańskich żołnierzy, którzy walczą o Izrael i którzy są często karmieni wprowadzającymi w błąd wywiadami przez źródła izraelskie, Irańczycy i lokalne szyickie bojówki walczą na swojej ziemi. Bitwa ma być wyzwaniem dla armii USA, a jej konsekwencje są nieprzewidywalne.

Otoczony niekompetencją, Trump podjął katastrofalne decyzje, które sprawiły, że Ameryka i Izrael stały się największym zagrożeniem dla pokoju na świecie. Sytuacja jest tak ponura dla Ameryki, że wydaje się, że nie może znaleźć w sobie mocy, by uchwycić własną narzuconą przez siebie ciemną otchłań.

Jedynym sposobem na zrozumienie dziwacznej operacji Ameryki jest zaakceptowanie odwrotnego podejścia do wglądu Clausewitz; Polityka amerykańska jest kontynuacją wojen syjonistycznych na różne sposoby. Ameryka oddała swój światowy prestiż państwu żydowskiemu. Amerykańscy politycy bezwstydnie przysięgają wierność państwu żydowskiemu zamiast własnego. Robią wszystko, aby uspokoić żydowskie grupy lobbystyczne, czy to ultra-syjonistyczny AIPAC, czy kontrolowana opozycja J-street.

USA nie będą pierwszą supermocarstwem, która zostanie zniszczona przez Syjon . Problem polega na tym, że wojna regionalna z udziałem Ameryki i Izraela może sprawić, że bunt wyginięcia nie będzie miał znaczenia, ponieważ te dwie destrukcyjne potęgi mogą sprowadzić naszą planetę na pył, aby uratować obecnych przywódców przed eskalacją komplikacji prawnych.

Nie mam wątpliwości, że wielu Amerykanów zdaje sobie sprawę z nadchodzącego niebezpieczeństwa. Jednak matryca syjonistycznej potęgi w Ameryce zdemontowała zdolność Amerykanów do nazywania tego, ponieważ jest to uważane za „antysemickie”.

Moja walka o prawdę i wolność wiąże się z drogimi usługami prawnymi. Mam nadzieję, że rozważysz przekazanie comiesięcznej darowizny w dowolnej wysokości. Regularne wkłady umożliwią mi uniknięcie zepchnięcia się na ścianę i pozostanie na szczycie niekończących się prześladowań ze strony syjonistycznych operatorów usiłujących mnie uciszyć.

Gilad Atzmon to urodzony w Izraelu brytyjski saksofonista jazzowy, powieściopisarz, działacz polityczny i pisarz.

Album Exile Atzmona był jazzowym albumem BBC roku 2003. Grając ponad 100 randek rocznie [4] został nazwany „z pewnością najtrudniejszym muzykiem w brytyjskim jazzie”. Jego albumy, z których nagrał dziewięć do tej pory , często eksploruje muzykę Bliskiego Wschodu i tematy polityczne. Opisał się jako „oddany artysta polityczny”. Popiera palestyńskie prawo powrotu i jednopaństwowe rozwiązanie konfliktu izraelsko-palestyńskiego.

Jego krytyka syjonizmu, tożsamości żydowskiej i judaizmu, a także jego kontrowersyjne poglądy na temat Holokaustu i historii Żydów doprowadziły do ​​zarzutów o antysemityzm zarówno ze strony syjonistów, jak i antysyjonistów. Profil The Guardian z 2009 roku, w którym opisał Atzmona jako „jednego z najlepszych londyńskich saksofonistów”, stwierdził: „To tępy antysyjonizm Atzmona, a nie jego muzyka, dała mu międzynarodowy profil, szczególnie w świecie arabskim, gdzie jego eseje są szeroko czytane ”.

Jego nowa książka The Wandering Who? jest teraz dostępny na Amazon.com

Wypowiedz się