Wcześniej opisywałem kilka spraw związanych z sądami dla osób, które pierwszy raz stykają się z tak zwanym „wymiarem sprawiedliwości”.
Dzisiaj omówię kilka różnych wątków, które również są istotne.
Pusta koperta listu poleconego. Zagubienie.
Pusta koperta listu poleconego to jeden z wątków w temacie korespondencji z urzędami, która została odebrana za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.
Po otrzymani pustej koperty, należy natychmiast interweniować w sądzie. Obowiązuje wtedy jakiś termin, domniemam 7-o dniowy? – na złożenie. Udaję się do sądu i składam wniosek o kopię dokumentu, ponieważ dotarła do mnie pusta koperta. Od strony doskonałości, cała procedura może być według mnie podważona, jeśli chodzi o listy polecone, bowiem nie wiesz, co sekretarka, urzędnik włożyli do koperty. Ty zaś nie udowodnisz, że w kopercie było to pismo, które tam włożyłeś. Jeśli chcesz, to możesz przy listonoszu otworzyć kopertę i sprawdzić zawartość, w razie braków, możesz nie przyjąć takiej korespondencji. W żadnym wypadku nie należy bagatelizować braku pisma w kopercie.
Idę do sądu i składam wniosek, że koperta była pusta i proszę o kopię uwierzytelnioną tegoż dokumentu.
Najlepszą dla strony formą komunikacji z instytucją państwową, jest składanie pism na dziennik podawczy. Niestety od strony urzędowej można pilnować korespondencji, czytać ją, sprawdzać zawartość poleconych przed podpisaniem i pilnować terminów.
W twoich aktach musi być wydrukowane pismo wysyłane do ciebie. Musi być też doklejone zwrotne potwierdzenie odbioru – zwrotka. Jeśli nie odebrałeś pisma, w aktach będzie doklejona do pisma, cała koperta z zawartością, która do ciebie została wysłana i wróciła do urzędu.
W razie zagubienia, procedura wygląda w zasadzie tak samo. Nie polecam jednak zbyt często gubić dokumentów, ponieważ ich odtwarzanie może kosztować, może być problematyczne, może być obciążające w konsekwencjach.
Wyroki Sądu Najwyższego
Polskie prawo jest jest tak skomponowane, że orzecznictwo w podobnych sprawach może być całkowicie odmienne.
Wiele osób powołuje się na orzeczenia Sądu Najwyższego w swoich pismach procesowych, w sieci czy nawet w dyskusjach. Nie bierze jednak pod uwagę, że takie orzeczenia nie są wiążące dla innych sądów w związku z art. 233 kpc, który mówi o zasadzie swobodnej oceny dowodów.
Oznacza to, że każdy sąd może orzekać wedle własnego uznania i nie jest związany orzeczeniem Sądu Najwyższego w podobnej sprawie.
Dopiero kiedy na żądanie innego sądu, Sąd Najwyższy orzeknie w postaci uchwały, jest to wiążące dla sądu, który skierował żądanie do Sądu Najwyższego. Inne sądy nie są zobligowane do orzekania wedle tej uchwały, jednak z mojej wiedzy wynika, że starają się orzekać zgodnie z uchwałą SN.
Zupełnie inną kwestią jest orzeczenie w postaci wyroku, wydanego przez Sąd Najwyższy w składzie 7-u sędziów, wpisanego do księgi zasad prawnych. Takie orzeczenie musi być respektowane przez każdy sąd.
Jeśli zatem szukacie orzeczeń Sądu Najwyższego (SN), którymi chcielibyście się podeprzeć w sprawie lub dyskusji, szukajcie „uchwał” SN lub „wyroku” w składzie SIEDMIU sędziów.
Odpowiedzialność deliktowa
Kiedy już mamy sprawę w sądzie a przez zaniedbania urzędników doszło do nadużyć, wiele osób nie ma żadnej wiedzy jak sobie radzić w takich sytuacjach. Niejednokrotnie urzędnicy zawalą jakąś sprawę, czynności czy nawet zniekształcą zawartość dokumentów. Niejednokrotnie ich odpowiedzi w ogóle nie mają związku z kierowanymi do nich pismami, są niepełne, niespójne, nie ma podanych podstaw prawnych. Zdarza się również, że jakiś urząd zwyczajnie nie odpowiada na kierowane do nich pisma.
Jednym z instrumentów prawnych jest dochodzenie przed sądem cywilnym roszczeń wynikłych z czynu niedozwolonego. Sąd cywilny może samodzielnie ustalić, czy szkoda wynikła ze zbrodni lub występku.
Wielu osobom termin zbrodnia kojarzy się wyłącznie z zabójstwem, nie dotyczy on jednak tylko zabójstwa lecz również każdego czynu przestępczego zagrożonego karą pozbawienia wolności od lat trzech.
Art. 7. Kategorie przestępstw – cechy zbrodni i występku
§ 2. Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą.
Immunitet
Immunitet nie chroni od odpowiedzialności cywilnej za szkodę ani urzędników, ani prokuratorów ani sędziów. Nazywa się to odpowiedzialnością deliktową.
Chciałbym pozwać prokuratora lub sędziego
Rozpocznę i nawiążę od popularnego podczas pandemii wątku, w którym przedsiębiorcy próbowali pozwać Premiera Rzeczypospolitej Polskiej oraz Ministra Zdrowia.
„.. Na podstawie art. 17 § 1 pkt 8 k.p.k, wobec stwierdzenia, że sprawcy nie podlegają orzecznictwu polskich sądów karnych ..” – to ostatnio spotykany w sieci fragment odmowy wszczęcia śledztwa, za bezprawne zamknięcie gospodarki.
Jak wiemy politycy chronieni są immunitetem i nie mogą być oskarżania ani pociągnięci do odpowiedzialności karnej, jeśli ten immunitet posiadają i nie zostali go pozbawieni.
Nie można na nich złożyć doniesienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa lub zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, ponieważ skończy się to zapewne taką właśnie odpowiedzią, jak: „.. nie podlega orzecznictwu polskich sądów karnych. ..”
Jeśli chodzi o prokuratorów i sędziów, również chroni ich immunitet i jeśli nie ma zgody określonego gremium na wycofanie immunitetu, sprawa zostanie umorzona.
Wiele osób się zastanawia dlaczego tak jest i czy w ogóle można wnieść pozew przeciwko takim osobom, skoro immunitet nie pozwala na pociągnięcie ich do odpowiedzialności karnej.
Z pomocą przychodzi nam: ODPOWIEDZIALNOŚĆ DELIKTOWA.
Jeżeli zaniechanie podjęcia czynności, naraża na szkodę a czyn zaniechania wypełnia znamiona czynu zabronionego, funkcjonariusz publiczny, przez zaniechanie podjęcia czynności, narażając na szkodę podlega odpowiedzialności cywilnej, której odpowiedzialność cywilna za szkodę, przedawnia się po 20 latach.
Nie chroni go wtedy immunitet, bo immunitet nie chroni w sprawach cywilnych!
Odpowiedzialność deliktowa (łac. ex delicto – z czynu niedozwolonego)
Zatem jeżeli ktoś chce pozwać osobę chronioną immunitetem, najlepiej nie korzystać z drogi karnej, zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa czy zawiadomień o popełnieniu przestępstwa.
W Polsce mało kiedy zdarza się pozbawienie immunitetu. Nie liczyłbym na to. Najlepiej pozwać polityka, prokuratora czy sędziego z art. 417 kodeksu cywilnego w związku z art. 442, § 2 kodeksu cywilnego.
W sytuacji odpowiedzialności deliktowej, sąd cywilny „jakby” zamienia się w sąd karny i rozpoznaje pod kątem czynów zabronionych, opisanych w kodeksie karnym.
Przykładem jest: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2020 r. IV CSK 538/18 – Ustalanie popełnienia przestępstwa przez sąd cywilny. Jest to najbardziej treściwy wyrok pokazujący, jak dochodzić ODSZKODOWAŃ z DELIKTU.
Artykuły z kodeksu cywilnego
Artykuły: Art. 417. [Czyny niedozwolone]
§ 1. Za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.
§ 2. Jeżeli wykonywanie zadań z zakresu władzy publicznej zlecono, na podstawie porozumienia, jednostce samorządu terytorialnego albo innej osobie prawnej, solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę ponosi ich wykonawca oraz zlecająca je jednostka samorządu terytorialnego albo Skarb Państwa.
Art. 442 § 2. Jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.
Artykuł nie jest formą pomocy prawnej, nie stanowi ścisłej porady prawej, zgodnej z opisaną w literaturze interpretacją przepisów prawa. Ma on jedynie podpowiedzieć, w którym kierunku należy przedsięwziąć kroki, aby móc w pełni skorzystać z możliwości polskiego prawa.
Nie zapominajcie również o dobrach osobistych, bo to potężne narzędzie. Mało kto powołuje się na dobra osobiste.
Źródła: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2020 r. IV CSK 538/18 Ustalanie popełnienia przestępstwa przez sąd cywilny
Odpowiedzialność deliktowa
Odpowiedzialność deliktowa. Na czym polega?
Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93 – Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny
Dz.U. 1997 nr 89 poz. 555 – Ustawa z dnia 6 czerwca 1997r. – Kodeks postępowania karnego
Postępowanie w sprawach karnych ze stosunków międzynarodowych. Komentarz do Działu XIII KPK – fragment książki autorów: dr SSR Sławomir Buczma, Michał Hara, dr SSO Rafał Kierzynka, Paweł Kołodziejski, Andrzej Milewski, dr Tomasz Ostropolski
Premier Morawiecki i Minister Zdrowia nie podlegają orzecznictwu polskich sądów karnych
Dobra osobiste
Opublikowano za: https://bitomat.wordpress.com/2023/06/05/mam-sprawe-w-sadzie-koperta-sad-najwyzszy-odpowiedzialnosc-deliktowa-pozew-wobec-immunitetu/
Wypowiedz się
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.