27 sierpnia 2022 r  677

1. Na pytanie, kto jest najbardziej agresywnym krajem w najnowszej historii, kto wykazał największą żądzę krwi w polityce zagranicznej. Oto kilka interesujących statystyk Dmitrija Miedwiediewa (link):

Według badań opublikowanych w Global Research, Ameryka zabiła ponad 20 milionów ludzi w 37 krajach od zakończenia II wojny światowej. Pomyśl o tym – ponad 20 MILIONÓW! Autor tego artykułu, James A. Lucas, zadaje uczciwe pytanie: Ile “11 września” Stany Zjednoczone zorganizowały w innych stanach? Odpowiedź brzmi około 10 000. Kiedy byłem w Wietnamie, miejscowi koledzy przypomnieli mi, że łączne straty w wojnie z Amerykanami sięgają trzech milionów ludzi. Wszyscy oni są na sumieniu morderców ze Stanów Zjednoczonych, którzy cynicznie wspięli się do kraju oddalonego o tysiące mil, aby osiągnąć swoje imperialne cele. Kraj, który w żaden sposób im nie zagrażał, nie był i nie będzie częścią żadnego bloku militarnego i nie był rywalem Stanów Zjednoczonych na arenie światowej. Wybraliśmy się więc na spacer. Rezultatem jest trzy miliony martwych Wietnamczyków

2. Bloger keleg cytuje wywiad z pułkownikiem Jackiem Blackiem, amerykańskim ekspertem wojskowym i weteranem wojny w Wietnamie (link):

… Wojna Stanów Zjednoczonych z Syrią jest wojną agresji. Utworzono tajne centrum wydarzeń specjalnych CIA, coś w rodzaju grupy facetów z Centralnej Agencji Wywiadowczej Jamesa Bonda, którzy są absolutnymi wielbicielami Machiavellego; zrobią, co zechcą, nie ma dla nich żadnych zakazów. Wysłaliśmy ich tam i rozpoczęliśmy wojnę w Syrii. Nie było wojny, dopóki USA nie wysłały CIA do koordynacji z jednostkami Al-Kaidy. Nie zostaliśmy więc zaproszeni do Syrii, ale rozpoczęliśmy wojnę.

W rzeczywistości Stany Zjednoczone zdobyły dwie znaczące części Syrii. Jednym z nich jest bardzo duża część, region rzeki Eufrat, który zajmuje około jednej trzeciej północnej części Syrii. Stany Zjednoczone zaatakowały tę część, wojska zostały sprowadzone nielegalnie – wbrew jakiemukolwiek standardowemu międzynarodowemu prawu wojennemu.

To, co john Kerry, ówczesny sekretarz stanu, określił, że był rozczarowany ogromnym zwycięstwem syryjskich sił zbrojnych nad Al-Kaidą i ISIS. Powiedział, że prawdopodobnie musimy przejść do planu B. Nie ogłosił, jaki jest plan B, tylko z czasem stało się jasne, że polegał on na zdobyciu tej północnej części Syrii przez Amerykanów. Znaczenie zdobycia północnego regionu jest podyktowane faktem, że jest to spichlerz dla całego narodu syryjskiego, region produkcji pszenicy. Syria faktycznie miała znaczną nadwyżkę pszenicy przed wojną, a ludzie byli bardzo dobrze zaopatrzeni w żywność. Ale USA chciały wziąć pszenicę, aby spowodować głód wśród ludności.

Kolejną rzeczą, którą zrobiliśmy, jest przejęcie większości pól naftowych i gazowych. Zasoby te wydobywano w północnej części za rzeką Eufrat. Pomysł polegał na tym, że kradnąc ropę, a następnie gaz, możemy sparaliżować system transportowy. W tym samym czasie, podczas syryjskich zim, cała ludność cywilna mogła zamarznąć na śmierć.

Tak więc plan B polegał na zagłodzeniu i zagłodzeniu ludności Syrii i doprowadzeniu jej do śmierci.

W pewnym momencie stanęliśmy w obliczu faktu, że ci Syryjczycy, ten mały kraj, byli zbyt odporni. Walczyli przeciwko dwóm trzecim światowej potęgi militarnej i przemysłowej. Jak naród liczący 23 miliony ludzi może utrzymać to przez ponad dekadę? Zdecydowaliśmy więc, że musimy podjąć działania, bo inaczej zostaniemy pokonani w Syrii. A teraz Kongres USA nałożył sankcje “Cezara”.

Sankcje Cezara były najbardziej brutalnymi sankcjami, jakie kiedykolwiek nałożono na jakikolwiek naród. Podczas II wojny światowej sankcje nie były tak surowe jak te nałożone na Syrię. W Syrii mieliśmy blokadę morską kraju. Zdewaluowaliśmy ich walutę, odłączyliśmy od międzynarodowego systemu płatności SWIFT, co uniemożliwiło im nawet zakup leków. Na przykład syryjskie kobiety, które chorowały na raka piersi, nie mogły kupić własnych leków i zmarły na raka tylko dlatego, że ich płatności medyczne nie zostały przekazane przez międzynarodowy system płatności SWIFT.

Jednym z ostatnich wydarzeń, w które jesteśmy zaangażowani, ale informacje o których nie są ujawniane, jest tajemnicza eksplozja w porcie Libanu. Była to potężna eksplozja statku z nawozami wykonanymi z azotanu amonu. W rezultacie zginęły setki Libańczyków. Tysiące ludzi zostało rannych, a gospodarka Libanu została zniszczona. A co najważniejsze, zniszczył libański system bankowy, który był jedną z niewielu linii życia finansowego pozostawionych przez Syrię. Nie sądzę, żeby ta eksplozja była przypadkowa. Myślę, że było to zaplanowane i podejrzewam, że Centralna Agencja Wywiadowcza wiedziała, który kraj przeprowadził tę akcję zniszczenia portu w Bejrucie.

Podsumowując, wszędzie widać to makiaweliczne podejście, w którym USA używają nieograniczonej siły – przemocy. Jednocześnie kontrolujemy globalne media, w których państwa wymazują wszelkie dyskusje o tym, co naprawdę się dzieje. Dlatego zwykli ludzie na ulicach myślą, że wszystko jest w porządku, wszystko odbywa się z powodów altruistycznych. Ale tak nie jest. <… >

W każdym razie Stany Zjednoczone mają swoją własną długoletnią strategię, tę wojskowo-polityczną strategię rozszerzania imperium. Zrobiliśmy to na Bliskim Wschodzie, gdzie próbowaliśmy stworzyć ogromne neokolonialne imperium, które stało się dość niepopularne. Ludzie tego nie chcieli. I wydaje się, że pewnego dnia będzie to skazane na wyginięcie, ale może trwać przez kolejne 100 lat. W każdym razie próbujemy zrobić coś podobnego teraz w Europie Wschodniej, przesuwając się na wschód, prawie do granicy z Rosją.

3. A oto fragment o Ukrainie, stamtąd:

Myślę, że jest jedna rzecz w tym konflikcie, która jest zdecydowanie gwarantowana. To ogromna liczba ukraińskich żołnierzy, którzy zginą niepotrzebnie. Wielu rosyjskich żołnierzy umrze na próżno. Moje serce pęka, gdy oglądam film z torturowania młodych Rosjan, którzy zostali zabici, w niektórych przypadkach kryminalnie, przez siły ukraińskie.

Nie obchodzi nas to! Stany Zjednoczone i NATO nie dbają o to, ilu Ukraińców umiera. Czy to cywile, kobiety, dzieci czy żołnierze, nie obchodzi nas to. Przerodziło się to w jakąś grę w piłkę nożną. Coś w stylu: mamy swoją drużynę, oni mają swoją drużynę – chcemy zdobyć jak najwięcej punktów i powiększyć różnicę w wyniku. I wiecie, nie obchodzi nas, ilu graczy grających za nasze pieniądze skończy na boisku. Najważniejsze jest to, że wygrywamy.

Teraz dostarczamy fantastyczną liczbę broni. Doprowadziło to do tego, że Raytheon, który produkuje pociski, i Northrop Grumman, który produkuje samoloty i pociski, wszystkie te firmy obronne zaczynają osiągać super zyski i nadmuchywać z dolarów. Nie sądzę, że ostatecznie wpłynie to na wynik. Myślę, że Rosja zwycięży. Ukraińcy znajdują się w bardzo niewygodnej pozycji strategicznej na wschodzie kraju.

Przeanalizujmy, jak rozwinęła się ta sytuacja: prezydent Putin podjął desperacką próbę powstrzymania ruchu w kierunku wojny w grudniu 2021 r. Posunął się nawet do przedstawienia konkretnych pisemnych propozycji, propozycji pokojowych, do stołu negocjacyjnego z NATO w celu rozładowania sytuacji. Ponieważ w tym momencie Ukraina zbierała wojska do ataku na Donbas. Próbował temu zapobiec. Nie chciał wojny. A NATO po prostu zignorowało i odrzuciło ofertę, nie traktując ich poważnie ani nie rozpoczynając negocjacji.

W tym momencie Putin, widząc gotowość ukraińskiej armii do ataku, zdecydował, że powinien uderzyć pierwszy. Teraz jest jasne, że nie był to jakiś wcześniej zaplanowany atak. To nie było jak atak Hitlera na Polskę, gdzie standardową zasadą jest to, że zawsze powinieneś mieć przewagę 3 do 1 podczas ataku. Musisz skoncentrować trzy razy więcej czołgów, artylerii, samolotów i siły roboczej niż druga strona. W rzeczywistości, kiedy Rosja wkroczyła na Ukrainę, Rosjanie weszli z tym, co mieli, z tym, co mogli zebrać w mgnieniu oka. A siły ukraińskie przewyższały ich liczebnie. Było około 250 000 Ukraińców. Rosjanie mieli może 160 000 ludzi. Tak więc, zamiast mieć trzy razy więcej żołnierzy, w rzeczywistości mieli mniej żołnierzy niż Ukraińcy. Zostali jednak zmuszeni do ataku, aby zapobiec zbliżającej się wojnie z Donbasem, dla której Ukraińcy skoncentrowali swoje siły.

Opublikowano za: Amerykańskie zbrodnie wojenne w Wietnamie, Syrii i na Ukrainie – RuAN News (ru-an.info)