EUROPA – OSTATNIA BITWA, CZ. 1

Historia prawdziwa jest mało znana, a historia znana jest mało prawdziwa, ponieważ jest systematycznie fałszowana im dalej od wydarzeń tym bardziej.

Polecamy pierwszą część cyklu historycznego, chociaż nie podzielamy niektórych interpretacji. W szczególności utożsamianie komunizmu z socjalizmem jest niestety nadużyciem. Mimo terroru żydobolszewickiego nie udało się zainstalować zasad komunizmu zgodnie z ideologiami jego autorów. Natomiast systematyczne eliminowanie Żydów we władzach przez Rosjan, umożliwiło budowanie socjalizmu, który był bardziej ludzkim ustrojem niż kapitalizm. Wielką rolę w tym systematycznym procesie eliminowania Żydów z dominacji w każdej władzy w Związku Sowieckim, odegrał Józef Stalin, który był Gruzinem ( plotka z miejsca urodzenia Stalina głosiła, że był synem z nieprawego łoża Polaka Przewalskiego, ponieważ w szkole przezywano go „koniem Przewalskiego”), a nie Żydem, jak twierdzą głównie Żydzi.

Kiedy Stalin rozpoczął po wojnie proces desemityzacji władz w tzw. krajach Demokracji Ludowej, to został zamordowany przez Żydów: Szefa NKWD Ławrentija Berię i Łazara Kaganowicza przy pomocy jego siostry, żony  Stalina. W 111 dni po śmierci Józefa Stalina najważniejszy marszałek ZSRR Georgi Żukow na posiedzeniu Biura Politycznego KPZR zastrzelił osobiście Ławrentija Berię, a w tym samym czasie jego „prawa ręka” Wiktor Kulikow, późniejszy marszałek, wybił 2 garnizony NKWD w Moskwie, składające się wyłącznie z samych Żydów, w liczbie blisko 4 tysiące ludzi. Opisał to Albin Siwak w swoich książkach ( i relacjonował piszącemu ten tekst) na podstawie bezpośredniej relacji uzyskanej od tegoż Wiktora Kulikowa,  Marszałka Związku Radzieckiego i Głównodowodzącego Wojskami Układu Warszawskiego. Więc nieprzypadkowo Józef Stalin jest najpopularniejszym człowiekiem w Rosji w historii, ponieważ pamięć o nim jest jeszcze świeża wbrew propagandzie Zachodu.

Redakcja KIP

Opublikowano za: Aleksandra Owczarska