Powraca temat szczepionek

  Szanowni Państwo,
 
  Przesyłam fragment wniosku Fundacji LEX NOSTRA do Rzecznika Praw   Obywatelskich o zaskarżenie do Trybunału Konstytucyjnego ustawy z dnia 5 grudnia   2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi   (Dz. U. z 2008 r. Nr 234, poz. 1570 ze zm.) – pełny tekst wniosku dostępny   jest na stronie Fundacji LEX NOSTRA ( www.fundacja.lexnostra.pl ):
 
  – Proszę o pomoc w rozpowszechnianiu treści naszego wniosku ! –
 
  ” Kluczową zmianą w ustawie jest sama definicja “choroby   zakaźnej”. Jej brzmienie w poprzedniej wersji ustawy tj. “choroba,   która została wywołana przez biologiczny czynnik chorobotwórczy, który ze   względu na charakter i sposób szerzenia się stanowi zagrożenie dla zdrowia   publicznego” zastąpiono definicją: “choroba, która została   wywołana przez biologiczny czynnik chorobotwórczy”. Nowa definicja   “choroby zakaźnej” dotyczy w praktyce każdej wirusowej,   bakteryjnej, grzybiczej czy pasożytniczej choroby.
 
  Zmiana brzmienia art. 2 pkt. 3 stworzyła w swej istocie   “niedopowiedzenie prawodawcy” skutkujące regulacją niekompletną,   uniemożliwiającą przekonujące ustalenie treści normy prawnej. Prowadzi to do   chaosu i stwarza możliwość dowolnego interpretowania tego przepisu, a   znaczenie poszczególnych terminów i pojęć ma szczególne znaczenia dla   stosowania prawa.
 
 
  Określenie listy “chorób zakaźnych”, w przypadku których   obowiązkowym szczepieniom ochronnym muszą poddać się wszystkie osoby   przebywające na terytorium Rzeczpospolitej, przez Ministra właściwego do   spraw zdrowia w drodze rozporządzenia ( art. 17 ust. 10 pkt 1 )   dopuszcza zbyt dużą swobodę w ingerencję Praw Obywatela, oraz czyni przyjętą   ustawę niezmiernie podatną na wpływy korupcyjne.
 
  W najnowszym projekcie Rozporządzenia w sprawie wykazu zakażeń i chorób   zakaźnych do ww. ustawy nie uściślono, które z wymienionych w nim chorób są   szczególnie niebezpieczne i wysoce zakaźne. ( projekt jest dostępny po   adresem http://www.mz.gov.pl/wwwfiles/ma_struktura/docs/proj_wykazzakaz_201209211049.pdf   ).
 
 
  Zmiana treści art. 33 Ustawy powoduje, iż praktycznie każdy przebywający na   terytorium Rzeczypospolitej może zostać, na drodze decyzji Państwowego   Powiatowego Inspektora Sanitarnego, bez jego zgody poddany szczepieniom   ochronnym, z rygorem natychmiastowej wykonalności ( art. 33 ust. 3 ).
 
  Wystarczy, iż Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny uzna osobę, za osobę   “podejrzaną o zakażenie lub chorobę zakaźną” ( art. 33 ust.   1 ).
 
 
  Osoba “podejrzana o zakażenie” obowiązana jest m.in. do poddawania   się:
 
  a) zabiegom sanitarnym,
  b) szczepieniom ochronnym,
  c) poekspozycyjnemu profilaktycznemu stosowaniu leków,
  d) badaniom sanitarno-epidemiologicznym, w tym również postępowaniu mającemu   na celu pobranie lub dostarczenie materiału do tych badań,
  e) nadzorowi epidemiologicznemu,
  f) kwarantannie,
  g) leczeniu,
  h) hospitalizacji,
  i) izolacji;
 
  Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, badaniom   sanitarno-epidemiologicznym, zabiegom sanitarnym, kwarantannie lub izolacji,   a u której podejrzewa się lub rozpoznano chorobę szczególnie   niebezpieczną i wysoce zakaźną, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla   zdrowia lub życia innych osób, może być zastosowany środek przymusu   bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym   podaniu leków ( art. 36 ust. 1 ) Lekarz lub felczer może zwrócić się do   Policji, Straży Granicznej lub Żandarmerii Wojskowej o w zastosowaniu środka   przymusu bezpośredniego ( art. 36 ust. 3 ).
 
 
  Również definicja osoby “podejrzanej o zakażenie” jest zbyt ogólna   i pozostawia olbrzymie pole do nadużyć, powodując – w praktyce, iż każda   osoba może być “podejrzana o zakażenie”, albowiem wg. art. 2 pkt.   21 jest to “osoba, u której nie występują objawy zakażenia ani   choroby zakaźnej, która miała styczność ze źródłem zakażenia, a charakter   czynnika zakaźnego i okoliczności styczności uzasadniają podejrzenie   zakażenia“.
 
 
  W praktyce więc Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny może niemal każdą   osobę uznać za osobę “podejrzaną o zakażenie” !
 
 
 
  Taką możliwość stwarza pkt 2 wprowadzonego w nowelizacji ustawy art. 32a,   na podstawie którego Państwowy Inspektor Sanitarny lub Główny Inspektor   Sanitarny, w związku z prowadzonym dochodzeniem epidemiologicznym, może żądać   udzielenia informacji o:
 
  1) osobach zakażonych lub podejrzanych o zakażenie, chorych lub   podejrzanych o chorobę zakaźną, osobach zmarłych z powodu choroby zakaźnej   lub osobach, wobec których istnieje takie podejrzenie,
  2) osobach, które mogły mieć styczność z osobami, o których mowa w pkt 1,
  3) posiadaczach zwierząt, które mogły stanowić źródło narażenia na zakażenie   lub chorobę zakaźną
  – od każdego, kto takie dane posiada, lub jednostek administracji publicznej,   które dane takie mogą ustalić.
  2. Dane osób, o których mowa w ust. 1, obejmują:
  1) imię i nazwisko;
  2) datę urodzenia;
  3) numer PESEL, a w przypadku gdy osobie nie nadano tego numeru – serię i   numer paszportu albo numer identyfikacyjny innego dokumentu, na podstawie   którego jest możliwe ustalenie danych osobowych;
  4) płeć;
  5) adres miejsca zamieszkania;
  6) informacje o aktualnym miejscu pobytu;
  7) numer telefonu kontaktowego oraz adres poczty elektronicznej lub innych   środków komunikacji elektronicznej;
  8) rozpoznanie kliniczne zakażenia lub choroby zakaźnej oraz charakterystykę   podstawowych objawów klinicznych i biologicznego czynnika chorobotwórczego;
  9) okoliczności narażenia na zakażenie, ze szczególnym uwzględnieniem   czynników ryzyka;
  10) trasę podróży krajowej lub międzynarodowej oraz wykorzystywane podczas   niej przez osobę chorą lub zakażoną środki transportu;
  11) miejsca pobytu osoby zakażonej w okresie wylęgania choroby.
 
 
  W celu Państwowa Inspekcja Sanitarna otrzymała olbrzymie uprawnienia do   pozyskiwania danych wrażliwych osób, od każdego, kto takie informacje   posiada ( art. 32a ), oraz do ich gromadzenia.
 
 
  Mając na uwadze, iż precyzyjnie nie zdefiniowano w art. 2 pkt. 21 co oznacza   – w przypadku “osoby podejrzanej” – pojęcie “styczność ze   źródłem zakażenia”, przyjąć należy, iż “osobą podejrzaną”   – w pojęciu znowelizowanej ustawy – może być każda osoba, np. która   mogła mieć jakikolwiek kontakt ( również mailowy i telefoniczny ) z osobą   zakażoną, bo przecież zawsze można posłużyć argumentem, iż skoro osoby te   miały ze sobą kontakt telefoniczny, to mogły się spotkać lub wymieniać się   przesyłkami.
 
 
  Na mocy art. 33 ust. 5 Ustawy, opisane powyżej sytuacje dotyczą również osób   cyt. “z objawami choroby zakaźnej dotychczas nierozpoznanej w kraju”   !
 
  Ustawa w żaden sposób nie precyzuje co oznacza ten termin i na jakiej   podstawie Państwowa Inspekcja Sanitarna będzie podejmować decyzje o   przymusowych szczepieniach obywateli Rzeczypospolitej Polskiej na chorobę   “dotychczas nie rozpoznaną w kraju” i jakich preparatów będzie   używać.
 
 
  Czy jeżeli np. w Chinach wystąpi np. “nierozpoznana w kraju” –   “zajęcza grypa”, to na mocy tylko jednego Rozporządzenia   Ministra Zdrowia, Państwowa Inspekcja Sanitarna, z możliwym użyciem   Policji i Żandarmerii Wojskowej, przymusowo zaszczepi wszystkie osoby   przebywające na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej ?
 
 
  Fundacja LEX NOSTRA nie znalazła żadnych zapisów w znowelizowanej ustawie   zabezpieczających przez powyżej opisaną sytuacją, a wystarczy sobie   przypomnieć jak wielkie były naciski medialne koncernów farmaceutycznych na   Rząd Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie zakupu szczepionek na tzw.   “ptasią grypę” !”
 
 
 
  Maciej Lisowski
 
  Dyrektor Fundacji LEX NOSTRA
 
  www.fundacja.lexnostra.pl
 
 
  UWAGA !
 
 
  Pełny tekst Wniosku do Rzecznika Praw Obywatelskich o skierowanie Ustawy o   zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi do Trybunału   Konstytucyjnego znajduje się na stronie Fundacji LEX NOSTRA:
 
 
  http://fundacja.lexnostra.pl/index.php/component/content/article/31-aktualnoci/120-wniosek-do-rpo-w-sprawie-zaskarenia-do-tk-ustawy-qo-szczepieniachq
 
 
  Rozmowa Macieja Lisowskiego na temat szczepionek w TVN:
 
  http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=oLm5ReaDVbA