Pani dr Grażyna Niegowska oskarża (Cz. I)

Fragment listu do Stowarzyszenia KIP W związku z toczącym się postępowaniem w sprawie wykonywania połączeń na numer 997 z mojego telefonu, złożyłam dwa wnioski dowodowe (w załączeniu). Prokurator wojskowy z Lublina przyjął ode mnie zeznania oraz wnioski. Oczekuję na realizację tych wniosków.  Pozdrawiam, Grażyna Niegowska Część I   Do: KPP Legionowo                                                          Warszawa, dnia 03.04.2013 r. w Legionowie ul. Jagiellońska 26 B 05-120 Legionowo oraz WPG w Warszawie ul. Nowowiejska 26 B 00-911 Warszawa Wnioskodawca: Grażyna Niegowska ul. Piaskowa 1 m. 9 05-119 Legionowo Sygn. akt KPP – D – 894/13 (KPP Legionowo) Sygn. akt PG. Śl 24/13 (WPG w Warszawie)                                                            Wniosek dowodowy Zgodnie z art. 20 b ustawy o Policji, wnoszę o udzielenie mi informacji o szczegółowych formach, zasadach i organizacji czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych w stosunku do mojej osoby, a także o prowadzonych wobec mnie czynnościach oraz o stosowanych środkach i metodach ich realizacji, ponieważ istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem tych czynności. Wiąże się to z odtajnieniem czynności operacyjno-rozpoznawczych wszczętych wobec mnie w celu udowodnienia, że płk. Krzysztof Badeja, oficer Służby Kontrwywiadu Wojskowego, uzyskał wobec mnie uprawnienia w wyniku przestępstwa, które to uprawnienia delegował także Policji. Jednocześnie wnoszę o dopuszczenie dowodu z konfrontacji z Krzysztofem Badeją, oficerem Służby Kontrwywiadu Wojskowego, przeprowadzonej przy użyciu wariografu i w obecności biegłego psychologa, na okoliczność prawdomówności mojej oraz tego oficera. Uzasadnienie Czyny objęte postępowaniami sygn. akt: KPP – D – 894/13 (KPP Legionowo) i PG. Śl 24/13 (WPG w Warszawie), są skutkiem niekonstytucyjnych decyzji, które zapadły w 2005 r. w siedzibie byłych Wojskowych Służb Informacyjnych w Warszawie (ul. Oczki 1, Al. Niepodległości 234). W 2005 r. Krzysztof Badeja, oficer Wojskowych Służb Informacyjnych, wyłudził od swoich przełożonych, w wyniku podstępnych zabiegów ściganych karnie z art. 235 kk., uprawnienia do prowadzenia wobec mnie działań operacyjno-rozpoznawczych. Przypomnę, że w 2005 r. byłam nauczycielem akademickim, pisałam pracę habilitacyjną i nigdy w swoim życiu nie weszłam w konflikt z prawem. Nie zagrażałam też bezpieczeństwu państwa, porządkowi publicznemu, środowisku, zdrowiu i moralności publicznej, ani nie zagrażałam wolnościom i prawom innych osób w rozumieniu art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Nie było żadnych formalno-prawnych przesłanek, które uprawniałyby Państwo do arbitralnego ograniczenia korzystania z konstytucyjnych praw i wolności. Jednak Krzysztof Badeja doprowadził fałszem i podstępem do takiej właśnie sytuacji. Wbrew normie art. 235 kk., zgromadził – w porozumieniu z organami ścigania oraz fałszywymi świadkami – materiały, które, jak dziś wiadomo, okazały się (choć nie powinny) wystarczające do uzyskania zgody na zatwierdzenie kontroli operacyjnej. U podstaw wniosku o wszczęcie kontroli operacyjnej legł fatalny w skutkach pomysł, zrodzony w środowisku wysokich rangą oficerów WSI, legendowany potem fikcją i kłamstwami Krzysztofa Badei oraz osób z nim współpracujących. Jednocześnie wykorzystane zostały zapisy prawa (w szczególności ustawy o … Czytaj dalej Pani dr Grażyna Niegowska oskarża (Cz. I)