Sylwester Kaliski

W książce „Sylwester Damazy Kaliski „ zgromadzono wiedzę
o życiu i twórczości jednego z najwybitniejszych w świecie naukowców z fizyki
plazmy i laserowej mikrosyntezy dwudziestego wieku.

Gen Dyw. prof zw. dr hab. inż.
Sylwester Kaliski Czł. Rzecz. PAN urodzony 19 grudnia 1925 roku syn
Wincentego podoficera zawodowego armii przedwrześniowej był fenomenalnie
uzdolnionym naukowcem , niespotykanie pracowitym i wytrwałym w realizacji
nadzwyczaj ambitnych programów naukowo-dydaktycznych. W Wojskowej Akademii Technicznej
stworzył własna szkołę Fizyków i z ta grupą studentów, później doktorów nauk
technicznych a jeszcze później profesorów zorganizował w WAT Instytut Fizyki
Plazmy i Laserowej Mikrosyntezy. W czasie kilkunastu lat pracy opublikowali
570 prac w periodykach polsko i obcojęzycznych. Uzyskali dwie nagrody
Państwowe a ponadto Kaliski dwie nagrody Polskiej Akademii Nauk i kilka
nagród resortowych. Opracował metodę obliczania wytrzymałości konstrukcji
bunkrów podziemnych na uderzenia fal wybuchu atomowego. Jest twórcą
podstawowych równań analizy rozpraszania fal sprężystych i plastycznych w
polach magnetycznych. Stworzył w WAT laboratorium pół sprzężonych które było
podstawą budowy systemów radiolokacyjnych. Jego zasadnicze prace w latach
1966-78 dotyczyły opracowania metod wytwarzanie i utrzymywania gorącej
plazmy(miliony stopni Kelwina)w silnych polach magnetycznych oraz
wykorzystanie silnych impulsów laserowych do podgrzewania i kompresji plazmy.
Te badania kontrolowanej mikrosyntezy jądrowej wprowadziły Polskę do
elitarnego grona państw (USA, ZSRR, RFN, Francja. Japonia, Wielka Brytania)
zajmujących się syntezą mikrojądrową i z tego powodu dziennikarze uknuli
chorą wizję na temat budowy w WAT, pod auspicjami Edwarda Gierka bomby
termojądrowej i to w tajemnicy przed „Ruskimi”. Z tego też powodu Służby
Spec. ZSRR miały Kaliskiego zamordować. Bzdura. Sylwester Kaliski jako
prorektor a później Rektor-Komendant WAT uczynił Akademię czołową
Politechniką w Polsce a jako Minister Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki
realizował wyjątkowo mądrą ,wizjonerską politykę nauki i kształcenia
kolejnych pokoleń Polaków. Był wszędzie tam gdzie zapadały decyzję o
programach rozwoju nauki i edukacji naszej młodzieży i tam gdzie decydowano o
finansowaniu badań naukowych i edukacji t. zn. w Sejmie i Centralnych
Władzach Partii. Zły los przerwał jego twórczość i jego życie w dniu 6
sierpnia 1978 roku. W wypadku samochodowym zginął a żona Irena ,przykuta do
łóżka leży sparaliżowania 34 lata.

Warto książkę przeczytać!